Kamieniec (powiat grodziski)
52°09′58″N 16°27′41″E/52,166111 16,461389
| wieś | |
 kościół św. Wawrzyńca (2007) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
1143[2] |
| Strefa numeracyjna |
61 |
| Kod pocztowy |
64-061[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PGO |
| SIMC |
0584248 |
Położenie na mapie gminy Kamieniec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu grodziskiego  | |
| 52°09′58″N 16°27′41″E/52,166111 16,461389[1]
| |
Kamieniec (niem. Steindorf) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Kamieniec[4]. Miejscowość jest siedzibą gminy Kamieniec.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wzmianki pochodzą z 1303 roku: z Kamieńca pisał się Albert Niewidomy. Wcześniejsze nazwy to Kamencz oraz Kamones[5].
Wieś położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[6].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Kamieniec należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej[7]. Kamieniec należał do okręgu wielichowskiego tego powiatu i stanowił odrębny majątek, który należał wówczas do Andrzeja Skorzewskiego[7]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Kamieniec liczył 281 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 32 dymy (domostwa)[7].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kamieniec. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego[8].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]
Kościół w Kamieńcu pod wezwaniem Świętego Wawrzyńca istniał już w roku 1510, a w 1685 na miejscu starego nowy postawił Demetry Reuth[9]. Nowy neogotycki kościół wzniesiono w latach 1908-1910 według projektu Rogera Sławskiego[10]. Kościół zdobi m.in. polichromia Antoniego Procajłowicza z 1913 roku[10]. Świątynia została wpisana w 1992 roku do rejestru zabytków[11]. Przy kościele zachowały się kostnica z początku XX w., organistówka z połowy XIX w. oraz plebania z końca XIX w., przy której rośnie dąb o obwodzie 480 cm[10].
Ochroną jako zabytek jest objęty również park z połowy XIX wieku[11], z pozostałościami grodziska pierścieniowatego[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 49003
- ↑ Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 czerwca 2015)].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 422 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 778, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-09-10].
- ↑ według E. Callier - Powiat Kościański w XVI stuleciu. Szkic geograficzny. Poznań 1885
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 74.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 212.
- ↑ a b Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
- ↑ Kamieniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 765.
- ↑ a b c Anders 1995 ↓, s. 56-57.
- ↑ a b Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 39. [dostęp 2016-08-22].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paweł Anders: Grodzisk Wielkopolski. Poznań: Wydawnictwo WBP, 1995, s. 56-57. ISBN 83-85811-26-5.
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Przysiółek | |
| Część wsi |
